Ase me isixo
Τα βράδια έρχεσαι γυμνή και σαν παλιά περγαμηνή
Πάνω στο σώμα μου ανοίγεις
Τα βράδια που σαλεύει ο νους
Ανοίγεις πόρτες κι ουρανούς
Και στα σεντόνια σου με πνίγεις
Άσε με ήσυχο
Άσε με ήσυχο
Οριστικά αυτή την πόρτα να κλειδώσω
Άσε με ήσυχο
Άσε με ήσυχο
Εγώ το πλήρωσα ότι είχα να πληρώσω
Τα βράδια έρχεσαι γυμνή
Και μου διαβάζεις την ποινή
Και στο κελί μου με πηγαίνεις
Τα βράδια με το φως σβηστό
Μπαίνεις στο σπίτι εν ψυχρώ
Κι όλη την νύχτα με τρελαίνεις
Na mi fovasai
Στο τραπέζι δυο ποτήρια μοναξιά
Δυο τσιγάρα στο τασάκι αναμμένα
Λέω πως είσαι εδώ να βγάλω τη βραδιά
Μα σκληρά με εκδικείται αυτό το ψέμα
Δεν έχω τίποτα
Δεν ξέρω το αύριο που θα ξημερώσει
Δεν έχω τίποτα
Δεν έχω μες σ' αυτό τον κόσμο μια ψυχή
Να πω τον πόνο μου
Για την καρδιά που μου έχεις ξεριζώσει
Δεν έχω τίποτα
Χωρίς εσένα αυτή η ζωή είναι μισή
Το φεγγάρι μου μια λάμπα ηλεκτρική
Έχω μέρες που δε βγήκα απ 'το σπίτι
Ούτε σκέφτομαι ούτε έχω επαφή
Μα το πρόσωπο σου απλώνεται σα δίχτυ
Στα τροχαία του χρόνου
Μια αγάπη που έτσι την λέγαμε
Μα ήταν μόνο από μένα που ζούσε
Σε ένα τοίχο γραμμένη με κόκκινο
Μια αγάπη που αγάπη ζητούσε
Το κεφάλι να κρύβω πιο βαθειά στα σκεπάσματα
Τα όνειρα μου μη φύγουν
Να μην γίνουν φαντάσματα
Σαν τρελός σ' άδειες νύχτες σε ζήτησα
Στη βροχή σ' αγαπάω ψιθύριζα και στους δρόμους μονάχος μου βγήκα
Σαν τρελός σε άδειες νύχτες σε ζήτησα σε ουρανό και Θεό αντιμίλησα
Το κορμί σου αγάπη ξεγύμνωσα
Πουθενά πουθενά δεν σε βρήκα
Στα τροχαία του χρόνου κατέληξε
Μια αγάπη που πήγε χαμένη
Τελευταία φορά που σ' αγκάλιασα και το πίστεψα
Ότι είμαστε ξένοι
I tora i pote
Έσπασα, ξέσπασα που σ' έχω και δεν σ' έχω
Ώρες ατέλειωτες μέσα στον πανικό
Έγραψα, ξέγραψα τραγούδια για ν' αντέχω
Την απουσία σου μέχρι που να σε βρω
Άλλαξα, θάλασσα και καταστάλαξα στον αριθμό σου
Κύματα, ποιήματα γεμάτο θύματα το κινητό σου
Ή τώρα ή ποτέ πεθαίνω ουρανέ
Το σώμα μου στην σκέψη σου πονάει
Ή τώρα ή ποτέ έρωτα δυνατέ
Ο ίσκιος σου τον κόσμο κυβερνάει
Έσπασα, ξέσπασα στα όχι και στα ναι μου
Στο βλέμμα σου που δεν μπορώ να αντισταθώ
Έλιωσα, τέλειωσα γυμνός στις αντοχές σου
Μ' ένα κοντρόλ να ρίχνω στάχτη στο μυαλό
Den eisai edo
Μου είπες πως η σχέση αυτή Είναι λεωφορείο
Πως δεν θα πήγαινε μακριά Κι έκανε η νύχτα κρύο
Μπορεί να φύγεις αύριο Μπορεί σε πέντε χρόνια
Και σε έβαλα σε μια αγκαλιά Να μου φανεί αιώνια
Δεν είσαι εδώ, κι εγώ πονώ, όταν νυχτώνει
Μες τη καρδιά μου, ένα κενό, που το μισώ, και μεγαλώνει
Δεν είσαι εδώ, πάει καιρός κάτι να νιώσω
Κι όμως ψυχή μου, είχα πολλά, να μοιραστώ, και να σου δώσω
Μια ανάμνηση, μια μυρωδιά γυρνά και με τρελαίνει
η θύελλα του έρωτα σε ένα κουτί δεν μπαίνει
ξαπλώνω στο κρεβάτι μου μα ύπνος δεν με παίρνει
στέλνω ταξίδι το μυαλό κι αυτό πίσω σε φέρνει
Ψάχνω μονοπάτι σε ένα ναρκοπέδιο
Θαύμα από το τίποτα να ξεφύγω
Μια αγκαλιά να βρω ξανά σαν καταφύγιο
Μέσα της να μπω
Λέω πως μπορώ, μα δεν υπάρχει σχέδιο
Σαν μπαίνεις στο όνειρό μου να σ' αποφύγω
Κάθε που ξυπνώ, το τέλος πάλι ίδιο
και δεν είσαι εδώ.
Νομίζω σ' ερωτεύτηκα
Κοιτάω τη φωτογραφία που στέκεσαι στο πιάνο
Εσύ κοιτάζεις μ' απορία κι είναι θολό το πλάνο
Καπνίζω πάλι με μανία, στις σκέψεις μου χαμένος
Κρατάω τη φωτογραφία και νιώθω μαγεμένος
Νομίζω σ' ερωτεύτηκα στις σκέψεις μου μπερδεύτηκα
Και ξέρω πώς δεν πρέπει
Εσένα ονειρεύτηκα, δεν ήξερα που μπλέχτηκα
Και ξέρω πώς δεν πρέπει
Πετάω τη φωτογραφία μα πάντα εκεί γυρίζω
Και τη δική μας ιστορία μπροστά μου αντικρύζω
Καπνίζω πάλι με μανία, στις σκέψεις μου χαμένος
Na tis peite
Όμορφο πράγμα ο έρωτας
σε ντύνει ξαφνικά μες στα λευκά του
και στο σημείο της καρδιάς
χαράζει με μαχαίρι τ' αρχικά του
ποιος μου `χε πει πως θα βρεθώ
Τις νύχτες σαν τρελός να τη ζητάω
ποιος το περίμενε εγώ
Γι ' αυτήν τους φίλους όλους να ρωτάω
Να της πείτε πως πονάω
πως για' κείνην ξενυχτάω
κι ότι κι αν μου `χει κάνει τον ξεχνώ
να της πείτε περιμένω
και σαν ξεχασμένο τρένο
στου κορμιού της τη γραμμή θα ξαναμπώ
να της πείτε πως πεθαίνω
να της πείτε πως κοντά της μόνο ζω
Άσχημο πράγμα η μοναξιά
τη νιώθει όποιος μόνος έχει μείνει
ο χρόνος κλείνει την πληγή
μα πίσω του σημάδια πάντα αφήνει
Den exo tipota
Στο τραπέζι δυο ποτήρια μοναξιά
Δυο τσιγάρα στο τασάκι αναμμένα
Λέω πως είσαι εδώ να βγάλω τη βραδιά
Μα σκληρά με εκδικείται αυτό το ψέμα
Δεν έχω τίποτα
Δεν ξέρω το αύριο που θα ξημερώσει
Δεν έχω τίποτα
Δεν έχω μες σ' αυτό τον κόσμο μια ψυχή
Να πω τον πόνο μου
Για την καρδιά που μου έχεις ξεριζώσει
Δεν έχω τίποτα
Χωρίς εσένα αυτή η ζωή είναι μισή
Το φεγγάρι μου μια λάμπα ηλεκτρική
Έχω μέρες που δε βγήκα απ 'το σπίτι
Ούτε σκέφτομαι ούτε έχω επαφή
Μα το πρόσωπο σου απλώνεται σα δίχτυ