Giannis Kokkakis - Ta Poulia Petaksan Makria

Πόσα μπορεί ένας άνθρωπος ν' αντέξει, μπορεί ν' αντέξει χωρίς να πληγωθεί; Πόσες αλήθειες μέσα του μπορεί να θάψει, χωρίς να νιώσει ότι έχει προδοθεί; Τα πουλιά πετάξαν μακριά μα εμένα δεν με πήρανε. Και τα κοιτώ κι εγώ σαν τα παιδιά που μόλις τ' αποπήρανε. Μια αγκαλιά ανοίγει στη γωνιά, γλυκός που 'ναι ο έρωτας. "Καληνύχτα" σου λέω βιαστικά και μπαίνω στο σκοτάδι. "Καληνύχτα" σου λέω βιαστικά και μπαίνω στο σκοτάδι. Πόσο μπορεί μια ψυχή να ταξιδέψει, να ταξιδέψει χωρίς να κουραστεί; Ώσπου να βρει μια καρδιά που θα μπορέσει, να αγαπήσει και να μείνει πάντα εκεί!

How much pain can people withstand, can they withstand without getting hurt? How many truths can they hide inside them without feeling they have been betrayed? The birds flew away but they didn't take me with them. And I watch them like children who have been scolded. Arms ara opening for a hug at the corner, love is sweet. "Goodnight" I'm telling you hastily and I enter the darkness. "Goodnight" I'm telling you hastily and I enter the darkness. How long can a soul travel, travel without getting tired? Until it finds a heart that will be able to love and so it stays forever there!