ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΚΟΡΜΙ ΚΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟ ΜΥΑΛΟ
ΘΥΜΩΣΑΝ ΘΕΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΠΟΥ ΖΩ
ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΜΟΥ ΔΑΚΡΥ ΠΑΘΟΣ ΔΥΝΑΤΟ
ΘΑ ΤΗ ΒΡΩ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ‘ΧΩ ΑΧΤΙ
ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΑ Σ’ ΑΓΑΠΩ Χ2

ΜΑΤΙ ΔΕ ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ‘ΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ
ΒΛΕΠΩ ΑΠΕΙΡΑ ΤΡΕΛΑ ΣΤΟ ΦΛΥΤΖΑΝΙ
ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΑΛΑΝΙ ΜΕ ‘ΧΕΙΣ ΞΕΤΡΕΛΑΝΕΙ
Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ

ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΑΖΕΙΣ
ΡΙΧΝΕΙΣ ΑΚΥΡΑ ΣΥΧΝΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΖΕΙΣ
ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΜΟΙΡΑΖΕΙΣ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΑΡΑΖΕΙΣ
ΜΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΥΠΙΚΑ ΤΥΠΙΚΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΔΕΙΑΖΕΙΣ