Bulutsuzluk Azlemi – On Ýki Kiþi lyrics

ONiki kisi saydým,
Üç de sokak köpeði saydým,
Üsümüs,
Biri disi.

Yaðmur yaðýyordu,
Soðuk bir rüzgar esiyordu
Üsküdar Meydaný'nda,
Hersey ýpýslaktý.

Saat geceyarýsýný çoktan geçmisti,
Saat geceyarýsýný çoktan geçmisti,

Ezan okunurken elli hoparlörden,
Yani gün ýsýrken birden,
Gökgürültüsüne benzer bir sesle otobüs geldi
Oniki kisiydik, itistik, didistik, apar topar bindik.

Sefer taslarý tasýyorlardý, vardiyacýydýlar.
Hersey kurulu bir saat gibiydi, yerleri belliydi.
Olaðan dýsý olan, orada bulunan yaðmur ve bendim.
Kentin o geceki vukuatlarýndan habersizdik hepimiz.
Buðuluydu camlar, paltolar ýslak, otobüs soðuktu.

Biri ýslak bir kitap çýkardý,
Sayfalarýný usul usul açtý,
Okuduðu kitabýnýn adý
"Felsefenin sefaleti"ydi.

Buðuluydu camlar, paltolar ýslak, otobüs soðuktu.
Camý sildim, dýsarý baktým, bayraklar var,
Bush gelmis.
Sokak köpeklerinin donuk gözlerini gördüm,
Gözgöze geldik.
Mototr gürledi, sarsýldý teker,
Çarkýfelek döndü.
Biri ýslak bir gazete çýkardý,
Çýplak kadýnalrýn resmine baktý.
Arka sayfadaki küçük bir haber
Bir diðer oniki kisiyle ilgiliydi,
Onlar ölü olarak ele geçirilmisti.